Op de website van de Lausannebeweging heeft Sara Kyoungah White een uitgebreide bijdrage geschreven over hoe zorg voor de schepping een onderwerp op de agenda van de evangelicale beweging werd. Ze spreekt in de bijdrage met Ed Brown en Dave Bookless (A Rocha) over de ontwikkelingen voorafgaand en met name na het congres in Kaapstad (2010).
Hieronder volgt een deel van het artikel in het Nederlands, maar lees vooral het hele verhaal (en andere bijdragen op het gebied van zorg voor de schepping) op de site van Lausanne.
De evangelische kerk is niet altijd voorstander geweest van wat nu ‘zorg voor de schepping’ wordt genoemd. Een van de sleutelmomenten voor deze nu wereldwijde beweging was het Derde Lausanne Congres voor Wereldevangelisatie (Kaapstad 2010), waar de wereldwijde evangelische kerk voor het eerst de zorg voor de schepping omarmde als een “Gospel issue”.
In de jaren voorafgaand aan het congres leidde Ed Brown de organisatie Care of Creation, die de kerk wilde mobiliseren voor de zorg voor Gods geschapen wereld. Het was een vaak eenzame onderneming, en Brown herinnert zich dat iemand eens tegen hem zei: “Een christelijke milieuactivist? Bestaat er zoiets?”
“Rond 2007-2008 begon ik geruchten op te vangen over een grote Lausanne-bijeenkomst”, herinnert Brown zich. “We moesten ervoor zorgen dat de zorg voor de schepping op de een of andere manier op de agenda kwam te staan. En dus begon ik achter de schermen te werken met individuele leiders die geïnteresseerd waren in het onderwerp. Maar ik maakte op dat moment niet echt deel uit van Lausanne – ik was aan het infiltreren”, zegt hij lachend.
Door een onverwachte connectie met Doug Birdsall, die toen Lausanne leidde, kreeg Brown een late uitnodiging voor Kaapstad 2010, waar zorg voor de schepping een plaats kreeg als zogenaamde multiplex-sessie. “Wat belangrijk was voor de grotere beweging was niet zozeer wat er gezegd werd, maar gewoon dat het er was,” zegt Brown. “Zoveel programmaruimte was er nooit eerder gegeven aan scheppingszorg.”
Het belangrijkste resultaat van Kaapstad 2010 voor de ontluikende evangelicale scheppingsbeweging was het Cape Town Commitment en het hoofdstuk over zorg voor de schepping, waarin staat:
Wij zorgen voor de aarde, heel eenvoudig, omdat zij toebehoort aan degene die wij Heer noemen.
[. . .] We kunnen niet beweren dat we God liefhebben terwijl we misbruik maken van wat Christus toebehoort op grond van schepping, verlossing en erfenis. [Want het verkondigen van het evangelie dat zegt “Jezus is Heer” is het verkondigen van het evangelie dat de aarde omvat, omdat Christus’ heerschappij over de hele schepping is. De zorg voor de schepping is dus een evangeliezaak binnen de heerschappij van Christus.
Deze liefde voor Gods schepping vereist dat wij ons bekeren van ons aandeel in de vernietiging, verspilling en vervuiling van de hulpbronnen van de aarde en onze medeplichtigheid aan de giftige afgoderij van het consumentisme. In plaats daarvan verplichten wij ons tot dringende en profetische ecologische verantwoordelijkheid. Wij zorgen voor de aarde, heel eenvoudig, omdat zij toebehoort aan degene die wij Heer noemen.
De belangrijke zin hier, aldus Brown, is “zorg voor de schepping is een zaak van het evangelie”. Dit was nog nooit eerder gezegd. Het was de wereldwijde evangelische kerk die tegen zichzelf zei: wij zijn de mensen van het evangelie en wij geloven dat de zorg voor de schepping een onderdeel is van dat evangelie.
Lees de rest van het artikel, in het engels, hier.