Opnieuw doordenken en ontdekken
Het jaar 2020 heeft laten zien dat we voor het veranderen van context niet op reis hoeven: het coronavirus zette ons leven eerst op stop en vervolgens op z’n kop. Waar we ons in het Westen vaak veilig dachten voor infectieziekten, bleken we ineens kwetsbaar. Kwetsbaarder dan ooit. We werden samen opgeroepen om de meest kwetsbaren onder ons te beschermen. En toch, toch ging het nog behoorlijk fout.
De pandemie waart verder, in brandhaarden elders in de wereld: de Verenigde Staten, Brazilië en andere landen in Latijns-Amerika, India. En hier leven we zo gewoon mogelijk verder met het zwaard van Damokles, een tweede golf, boven ons hoofd.
In dit nummer van TussenRuimte kijken we naar onze nieuwe realiteit en hoe die aanleiding geeft tot het opnieuw doordenken van kwetsbaarheid en wederkerigheid in missionaire relaties. We brengen voorbeelden en verhalen samen om een indruk te geven van wat er gebeurt en hoe deze misschien al vorm geven aan de tijd na de pandemie. Welk kairos zit er in de crisis? Is het een tijd van het opnieuw bezien van onze relaties: die met elkaar en die met de wereld waarop en waarvan we leven? Is het een tijd waarin we onze wederkerigheid en wederzijdse afhankelijkheid dieper tot ons door laten dringen en die gebaande wegen ombuigt? Welke verhalen geven ons daarin richting? Hoe ontdekken we onze christelijke bronnen en geschiedenis opnieuw? Hoe reageren kerken en kerkelijke gemeenschappen en welke noden zien zij, veroorzaakt of verscherpt door de Covid-19-pandemie? Wat doen de missionaire organisaties? Welke keuzes worden er gemaakt en waarom? Hoe is de communicatie met de partners in andere delen van de wereld? Is er wat van de recente en minder recente geschiedenis te leren over hoe we moeten omgaan met epidemieën?
— Themaredactie: Jaap Haasnoot en Nienke Pruiksma