Leven als minderheid in het Midden-Oosten
In zijn bekende werk Orientalism (1978) waarschuwt Edward Said westerlingen die zich opmaken om het Midden-Oosten te beschrijven. Je raakt al te snel bekneld in een web van racisme, culturele stereotypen en politiek imperialisme dat de westerse literatuur om Arabieren en moslims heeft gesponnen. Als redactie van TussenRuimtekoesteren we niet de illusie dit web te kunnen ontwijken. Hopend er niet al te zeer in verstrikt te raken proberen we in dit nummer licht te werpen op de complexe situatie van minderheden in het Midden-Oosten, in het bijzonder van de christelijke gemeenschappen.
Juist de verhalen van minderheden moeten verteld worden, daar zijn we van overtuigd. Er komt veel slecht nieuws uit het Midden-Oosten. De westerse perceptie van de regio wordt vaak bepaald door geweld, fundamentalisme, onderdrukking. In de geringe ruimte die ze krijgen, proberen christelijke en andere minderheden echter creatief bij te dragen aan een vreedzaam, vrij en gelijkwaardig samenleven voor allen.
Terecht is er veel zorg rondom het gebrek aan godsdienstvrijheid en het wegtrekken van de oude christelijke gemeenschappen uit de regio. Toch leeft er hoop. Op de plaats waar de wieg van het christendom stond, ontstaan nieuwe gemeenschappen van christelijke migranten, bijvoorbeeld in de Golfregio. Maar ook in de stille zoektocht van veel moslims komt het evangelie van Jezus op een nieuwe manier tot leven.
― Wilbert van Saane, hoofdredacteur