In de Global Analysis van de Lausannebeweging van september 2023 staat een reflectie op innovatie op het gebied van pastoraat en voorgaan in de missionaire praktijk. De auteur, Steve Sang-Cheol Maan, wijst op het belang van contextualisatie van de innovatie tussen de (kerkelijke) realiteit van de missionair werker en de (kerkelijke) realiteit in het land waar deze werkt. Hieronder leest u de inleiding en de conclusie van het artikel. De hele bijdrage is hier te lezen.
Innovatieve integratie en samenwerking op het zendingsveld. Een holistische interculturele benadering
Steve Sang-Cheol Maan
Innovatie vindt op verschillende manieren plaats in verschillende contexten. In veel gevallen is het eerder een accumulatief proces dan een paradigmatische of episodische verandering die discontinuïteit veronderstelt. Innovatiestudies in andere sectoren zoals de industrie informeren christelijke leiders aanzienlijk, maar er moet rekening worden gehouden met andere doelen en realiteiten voor bedieningen. Missionarissen die werken in ontwikkelingslanden moeten verstandig zijn in het overnemen van innovatiestrategieën en -modellen die afkomstig zijn uit ontwikkelde landen. Wat betekent het om realistisch te zijn in het nastreven van innovatie in een interculturele context van christelijke bediening?
Contextualisering van innovatie in de bediening
Zendelingen moeten innovatie nastreven in hun bediening, maar hun aanpak en processen moeten in hun eigen context worden geplaatst. Hun ministeriële omgeving verschilt niet alleen van die van het bedrijfsleven, maar ook van die van hun eigen kerk en de realiteit van christelijke organisaties in hun thuisland. Net als bij de taak van contextualisering, moet innovatie in christelijke bedieningen als geheel een solide toewijding aan het eeuwige Woord van God handhaven en tegelijkertijd nieuwe en creatieve manieren proberen te legitimeren, uitgedrukt door nieuwe culturele en technologische hulpmiddelen in deze steeds veranderende wereld. Innovatie betekent in dit perspectief wat Scott Cormode ‘betekenisgevende innovatie’ noemt.
De kwestie van innovatie staat niet los van de kwestie van contextualisering, omdat beide relevantie nastreven. In veel gevallen streeft contextualisering culturele relevantie na, terwijl innovatie meer technologische relevantie nastreeft. In die zin kan innovatie worden beschouwd als een onderdeel van contextualisering. De echte uitdaging is hoe leiderschap uit te oefenen om de inspanningen voor vernieuwing in de bediening te contextualiseren.
[…]
Wat vereist innovatieve integratie?
Innovatieve integratie van middelen en instrumenten vereist verschillende houdingen voor vernieuwers. Ten eerste moet je stilstaan bij je eigen situatie. Het toepassen van theorieën die zijn afgeleid van buitenlandse modellen is misschien niet realistisch. Volgens Michael Fullan is de primaire basis van actie stilstaan bij je eigen context voordat je suggesties van andere beoefenaars overneemt. Een gecontextualiseerde benadering van innovatie houdt op een natuurlijke manier rekening met de gegeven realiteit.
Ten tweede moet je luisteren naar nieuwe en diverse stemmen. Zoals Schein en Schein opmerken, is de kwaliteit van gesprekken de belangrijkste variabele bij het veranderen van organisatieculturen en -praktijken, in die zin dat beslissingen op basis van verschillende informatiebronnen de algemene relevantie van leiderschap voor innovatie verhogen. Inzicht vergaren uit verschillende bronnen is een belangrijke leiderschapsvaardigheid om veranderingen en transformatie teweeg te brengen.
Ten derde is er diep en voortdurend leren voor nodig. Ted Esler stelt dat het een mythe is om te geloven dat innovatie alleen is weggelegd voor de geniale uitvinder. Hij benadrukt dat het belangrijk is dat gewone beoefenaars nieuwsgierige leerlingen zijn, ondanks het feit dat veel managers nieuwsgierigheid ontmoedigen. Hij suggereert een tijdlijnanalyse van de eigen bedieningcarrière door een leider voor een goed zelfinzicht dat leidt tot een andere aanpak in de bediening.
Ten vierde is er samenwerking nodig, zowel intern als extern. Innovaties worden niet ontwikkeld door eenzame genieën of in gesloten netwerken, maar door verbonden werkrelaties, vaak voortkomend uit ‘het aangrenzende mogelijke’, niet uit verre of exotische bronnen. Diversiteit is noodzakelijk in de zin dat innovatie het resultaat is van het synthetiseren van ideeën van verschillende domeinen tegelijkertijd in veel gevallen, wat praktisch gezien de samenwerking van diverse mensen vereist.
Conclusie
Om innovatie te begrijpen hebben we een holistische en integratieve benadering nodig. Innovatie is niet alleen een technische maar ook een sociale term die alle domeinen van sociale activiteiten omvat. Het innovatieproces begrijpen als een cumulatieve synthese biedt een microbasis die de ‘continuïteit’ van het proces in praktische termen benadrukt. Een van de belangrijkste implicaties van dit holistische en toch gedetailleerde begrip van innovatie is de behoefte aan samenwerking met diverse mensen uit verschillende disciplines, sectoren, generaties en achtergronden. Laten we nieuwe ideeën van elkaar leren als we grenzen overschrijden in onze bediening.