De European Evangelical Alliance (EEA) kwam halverwege juni bijeen voor een driedaagse General Assembly in Sarajevo. De EEA verenigt de nationale Evangelische Allianties van Europa en een groot aantal pan-Europese zendingsorganisaties. Zo’n 80 mensen kwamen samen om de uitdagingen voor de kerk in Europa te bespreken. De NZR (Willem van der Deijl) was aanwezig als gast.
Willem: “Wat mij trof was de indruk van kwetsbaarheid van de evangelicale/protestantse kerk in Europa. In veel landen is de protestantse kerk sowieso klein ten opzichte van de katholieke of orthodoxe (volks)kerken en is de nationale Evangelische Alliantie vaak ook klein en zwak. Over de hele linie is de kerk in een seculiere postchristelijke context gekomen. De voorzitter van de EEA, Frank Hinkelmann, vertelde dat het aantal evangelicals bijna nergens in Europa toeneemt – Frankrijk en Oekraïne zijn uitzonderingen. Waar groei te zien is heeft dat gewoonlijk te maken met geboortecijfers of migratie. We moeten in deze situatie ons etnocentrisme achter ons laten, waarin we denken dat we het beter kunnen en beter weten, en erkennen dat we als Europese kerken de hulp van de Global South nodig hebben, zei Hinkelmann. Ter illustratie: in België zou 50% van de evangelicals een migratieachtergrond hebben en in Spanje zelfs 70% (veelal Latijns-Amerikaans).”
Deze boodschap werd versterkt door Usha Reifsnider, die sprak over de uitdaging en noodzaak van het intercultureel kerk zijn. Usha, die zelf een hindoe-achtergrond heeft, geeft leiding aan het Centre for Missionaries from the Majority World, een netwerk/trainingscentrum dat tot doel heeft voorgangers en zendelingen uit de Majority World in Groot-Brittannië toe te rusten en aan te moedigen, en om inheemse Britse christenen en kerken te helpen christenen uit het Zuiden te begrijpen. Usha benadrukte dat een interculturele kerk ook een intertheologische kerk is: niet één theologie of levensperspectief kan dominant zijn (‘hoeveel niet-westerse theologen lezen we eigenlijk?’). Er moet nog veel gebeuren voordat er kan worden gesproken van een ‘missionairy migrant movement’ in Europa, en voordat migranten worden ervaren als een geschenk aan de kerk in Europa. Migrantenkerken kennen op veel plaatsen sterke groei, en zij zijn nodig om samen als hele kerk het hele evangelie te brengen naar de hele wereld.
Wie daaraan een sterke bijdrage levert is Rev Dr Israel Oluwole Olofinjana (PhD), de directeur van de One People Commission van de Britse Evangelical Alliance. Israel kreeg op de Assembly in Sarajevo de jaarlijkse prijs uitgereikt voor het meest hoopgevende initiatief. De One People Commission maakt zich sterk voor etnische diversiteit, gerechtigheid en eenheid in de kerk.
Naast de interculturele kerk kreeg ook de uitdaging van de intergenerationele kerk ruime aandacht op de GA. De generatie van de jongeren is meer connected en tegelijk meer geïsoleerd dan de generaties voor hen en kerken hebben de grootste moeite om met hen verbonden te blijven. Ze zijn een anxious generation: hoe kunnen christenen hen helpen om identiteit te vinden. Ze zijn een ‘own-truth’-generatie: hoe kunnen christenen hen helpen om Jezus te ervaren? Ze zijn een post-literate generatie: hoe kunnen christenen hen de boodschap tonen in plaats van vertellen? Ze hebben een passie voor rechtvaardigheid: hoe kunnen christenen daarin naast hen komen staan? Ze vragen zich af of de wereld er nog wel is als ze 40 zijn: hoe kunnen christenen mededogen met ze hebben? Vanuit verschillende plekken werden hoopvolle verhalen gedeeld (MissieNederland is één van de allianties waar hier aandacht aan wordt gegeven in het programma Growing Young) en werd gewezen op deze en deze website voor waardevolle programma’s.