Harvey Kwiyani, directeur van Global Connections, een netwerkorganisatie op het gebied van zending in het Verenigd Koninkrijk, schreef een confronterende blog over zending in de 21e eeuw.
Sinds een paar jaar stuurt een kerkelijke gemeente bij mij in de buurt trouw zendelingen naar Ghana. Elk jaar gaan er drie groepen zendelingen met verschillende beroepen naar Ghana om talloze mensen met verschillende soorten noden te dienen. Voor zover ik kan zien, is dit een groot avontuur voor hen geweest. Ze kunnen het hokje aankruisen – ze nemen deel aan Gods zending – terwijl hun kinderen de kans krijgen om met eigen ogen te zien hoe het leven aan de andere kant van de economische kloof werkt.
Hoewel ik heel dankbaar ben voor dit werk, zie ik hoe ze een levendige Ghanese gemeente negeren die op minder dan 100 meter van hun eigen kerk samenkomt. Meerdere pogingen om hen de Ghanezen in hun eigen buurt te laten zien en de mogelijkheden die dit zou betekenen voor hun zendingswerk in Ghana, zijn vruchteloos gebleken.
Natuurlijk is dit normaal. Ik heb het al vaak gezien. Velen van ons lijken over het algemeen geïnteresseerd in christenen uit de meerderheid van de wereld als ze nog in het mondiale zuiden zijn. Zodra ze oversteken, worden ze minder interessant. In het geval van Afrika kun je stellen dat onze algemene interesse uitgaat naar het christendom in Afrika, niet naar het Afrikaanse christendom en zeker niet naar Afrikaanse christenen. Terwijl ik hiermee worstel, vraag ik me af of dit komt omdat zending nog steeds iets is wat westerlingen doen op andere continenten, niet in het Westen.
Of het kan zijn omdat wat ze doen als ze naar andere continenten gaan, moeilijk te kopiëren is in het Verenigd Koninkrijk. Het is ook mogelijk dat de raciale/koloniale dynamiek het te moeilijk maakt om onze relaties te herstellen tot een punt waarop we allemaal bij elkaar kunnen horen. Tot mijn verbazing is er bijvoorbeeld een nieuw zendingsagentschap opgericht voor evangelisatie onder Afrikanen in de diaspora, maar men heeft er niet aan gedacht om Afrikaanse diaspora-christenen onder hun werkers op te nemen.
Dit alles maakt het noodzakelijk voor ons om elkaar te herinneren dat de eerste regel over zending in de 21e eeuw nog steeds is “Niets voor ons zonder ons.” (Ik weet niet meer waar ik deze quote gehoord heb, maar ik ben het er helemaal mee eens.) Of we nu naar Ghana, Nepal of Brazilië gaan, of Afrikanen, Aziaten of Latijns-Amerikanen in de diaspora willen evangeliseren, de tijd is voorbij dat westerlingen het alleen doen.
Harvey Kwiyani, directeur Global Connections (UK)
Het Engelstalige blog vindt u hier.
Afbeelding: website Global Connections.