Geloven in de marge
Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus. Galaten 3:28 (Nieuwe Bijbelvertaling)
In de kerk is plaats voor iedereen! Wie is het daar nu niet mee eens? Belijden we niet allemaal, dat de kerk een gemeenschap is waar allen welkom zijn, omdat Gods liefde voor alle mensen geldt? Dragen we dat ook niet uit in ons missionaire werk?
Helaas zijn er ook binnen kerken groepen die buiten de boot (dreigen te) vallen. Daarnaast zijn er in de zendingsgeschiedenis vele voorbeelden te vinden dat het missionaire werk samenging met westerse dominantie. Wordt het beleid niet nog steeds vaak bepaald door het Westen? Het besef dat dit anders zou moeten, is er gelukkig en daarom is er in het missionaire denken steeds meer aandacht voor ‘mensen in de marge’. Want we geloven in inclusiviteit, waarbij iedereen deel uitmaakt van de kerk. Maar wat betekent het om te ‘geloven in de marge’?
In deze TussenRuimte komen mensen aan het woord, die met dit thema bezig zijn. Als focus hebben we meerderheid-minderheid genomen, waarbij opvalt dat de minderheid wel vaak, maar lang niet altijd ook de groep in de marge is. Zo laat Hans Kommers zien, dat vrouwen in de meerderheid waren in de zending, maar dat verhalen over mannen de boeken over zendingsgeschiedenis domineren. Rineke van Ginkel neemt ons mee naar Zuid-Afrika, waar de witte minderheid nog steeds zeer invloedrijk is. Maar we laten ook de worsteling zien van minderheidskerken in andere landen, het werk dat verzet moe(s)t worden om dove mensen een volwaardige plek te geven in kerk en maatschappij, en bij monde van de Indiase pater Avin Kunnekkadan hoe het is om in Nederland te werken en samen het beleid te bepalen.
Geloven in de marge blijkt niet vanzelfsprekend en er valt nog steeds te leren in kerk en zending. Hopelijk draagt deze TussenRuimte daaraan een steentje bij!
— Foka van de Beek, hoofdredacteur