In een blog op de site van de Unie-ABC, Baptisten- en CAMA-gemeenten schrijft Oeds Blok over het maken van een klaagmuur met de kinderen uit de Buurtkerk Soesterkwartier in Amersfoort. Naast de levendige illustratie van de activiteit van het beschilderen van bakstenen met de dingen de kinderen moeilijk of niet leuk vinden, stelt hij een aantal essentiële vragen over mee-lijden en klagen als Christenen.
Hij schrijft:
De Bijbel nodigt uit om de klacht, om pijn en ook boosheid over kwaad en onrecht niet weg te stoppen, persoonlijk, als gemeenschap en als samenleving. We hebben de neiging, zeker vandaag, om snel met actie te willen oplossen. Maar dat gaat niet.
In de speeltuin maken we samen een klaagmuur van de bakstenen, om elkaar te steunen. Ik zie opeens dat de klaagmuur in de schaduw staat, terwijl de zon schijnt. We draaien de tafel een kwartslag, naar de zon! Waardoor de klaagmuur in de zon komt te staan. Gezien, erkend en gekoesterd door de hemel. We hoeven onze klacht niet weg te stoppen. We mogen ons naar de zon draaien met onze klacht: zie mij, antwoord mij.
Om de afsluiting van zijn blog en de essentiële vragen die hij stelt voor Gods missie vandaag te lezen, klik hier.