In het maart-nummer van Lausanne Global Analysis staat een bijdrage van de Kameroense missioloog Emmanuel Oumarou: ‘Rethinking Contextualization in Cameroon: The Context-Emergenge Approach for Cultural Understanding of the Gospel’. In dit artikel gaat het om de vraag in hoeverre evangelische kerken in Kameroen hebben bijgedragen aan contextualisatie en wat de aard van die contextualisatie is. In zijn artikel benadrukt Oumarou het belang van een gecontextualiseerd evangelie:
“Het evangelie werd gegeven aan alle volkeren, overal en in elke generatie. Dit maakt het christendom tot een universeel geloof. God wil echter dat dit universele geloof tot uitdrukking komt in alle culturen van de wereld, ongeacht hun eigenaardigheden. Dit onderstreept de lokale of contextuele dimensie van het geloof. Hieruit volgt dat het christendom zowel universeel als lokaal is. De dynamische spanning tussen de universele en lokale dimensies van het christendom is precies wat contextualisering vereist. Om trouw te blijven aan zijn aard, moet het christendom zijn universaliteit behouden en er tegelijkertijd voor zorgen dat het relevant blijft in specifieke culturen.”
De vraag is echter op welke manier het christelijk geloof door de Kameroense kerken gecontextualiseerd wordt. Een veelgebruikte methode is volgens Oumarou ‘context-insertion’. Deze benadering gaat ervan uit dat uitdrukkingen, vormen en praktijken van het christelijk geloof vanuit de ene context (bijvoorbeeld het Westen) naar een andere context worden overgebracht en toegepast. Deze methode richt zich op de vertaling van christelijke gedachten en praktijken van de cultuur van de zendeling naar de gastcultuur. Oumarou betoogt in zijn artikel dat deze missionaire benadering tekortschiet. Aan theologische opleidingen in Kameroen wordt bijvoorbeeld gewerkt met westerse denkkaders, studieprogramma’s en tekstboeken. Daardoor blijft contextualisatie op een oppervlakkig niveau steken.
Daartegenover plaatst hij het ‘context-emergence’ model. Dit is een contextuele benadering waarbij het christelijk geloof wordt uitgedrukt in samenhang met de innerlijke logica, het begrippenkader en wereldbeeld van een specifieke cultuur. Dit betekent dat de vertolking van het evangelie niet van tevoren vast staat, maar ‘opkomt’ in een dynamische interactie met een lokale cultuur en context. Deze methode gaat dus veel meer uit van de intrinsieke waarde van elke cultuur. Afrikaanse gelovigen hoeven dus niet eerst westers te worden om christen te kunnen zijn.
Oumarou sluit het artikel als volgt af:
“Om een goede vertaling van het christelijk geloof in de Kameroense culturen mogelijk te maken, moeten Kameroense evangelicalen begrijpen dat het mogelijk is om zowel een echte Afrikaan als een echte christen te zijn. Als zodanig moeten ze niet aarzelen om het christendom te Afrikaniseren wanneer dat nodig is, voor zover dit de kerninhoud van het evangelie niet in gevaar brengt. Kameroenese evangelischen moeten ook hun minderwaardigheidscomplex overwinnen en in hun cultuur waardevolle bruggen zien die de communicatie van het evangelie kunnen vergemakkelijken. We moeten Afrikaanse denkwijzen en culturen leren gebruiken als effectieve instrumenten om het christelijk geloof uit te dragen.”
Het volledige artikel kunt u hier nalezen.