Sarah Hoskins reflecteert in een artikel op OMF.org op de radicale rol die vrouwen spelen in het evangelie van Lucas, de geschiedenis van OMF en de kerk in Oost-Azië. Hun ontvankelijkheid voor Jezus’ uitdagende roeping tot kostbaar discipelschap blijft een bemoediging voor ons in deze tijd.
Jezus betrok en bekrachtigde vrouwen bij zijn koninkrijksmissie en vandaag de dag zijn vrouwen nog steeds een essentieel onderdeel van zijn missie. Jezus nodigde mensen uit de marge van de samenleving uit om in het middelpunt van zijn ambt te staan: vissers, armen, heidenen en vrouwen. Hoewel vrouwen als tweederangsburgers werden beschouwd, betrekt Jezus zelf in het evangelie van Lucas vrouwen op radicale wijze in zijn leven en bediening en later in Handelingen zijn ze betrokken bij het ontstaan van de Kerk. Helemaal aan het begin van het evangelie van Lucas spelen vrouwen een belangrijke rol in het geboorteverhaal – Elizabeth, Maria en dan Anna de profetes. In vergelijking met de andere evangeliën belicht Lucas in zijn hele verhaal vooral vrouwen. Jezus neemt verhalen van weduwen en andere vrouwen op in zijn gelijkenissen, waarbij hij huiselijke verbanden legt die zeggingskracht hadden in het leven van vrouwen. We horen over vrouwen die genazen, over vrouwen die handelen in antwoord op Jezus’ liefde en over hen die een voorbeeld waren van volharding.
Volledige deelname aan discipelschap
Jezus had vriendinnen, wat vooral tot uiting kwam in zijn hechte vriendschap met Martha en Maria. Het ontvangen van gastvrijheid in hun huis zou in de eerste-eeuwse samenleving de wenkbrauwen hebben doen fronsen, maar toch onderwees Jezus deze twee vrouwen onder vier ogen in de stijl van een rabbijn. We zien Maria als een discipel aan de voeten van Jezus, luisterend en lerend, en behandeld als iemand die zijn aandacht en onderricht waardig is. Tegelijkertijd neemt Maria ook het patroon aan om zelf tot rabbijn te worden opgeleid. Martha, die het druk had met de gebruikelijke sociale rol van vrouwen om in de behoeften van haar belangrijke gast te voorzien, werd aangemoedigd om de prioriteiten van het koninkrijk op de eerste plaats te stellen, om bij Jezus te zijn en zijn onderwijs te horen.
Tot Jezus’ groep toegewijde discipelen behoorden vrouwen. Aan het begin van Lucas 8 lezen we over een reis die begint met Jezus die predikt en onderwijst in Galilea – met vrouwen onder de groep discipelen die vanaf die tijd met hem meereisden. Het is veelzeggend dat drie van de vrouwen worden genoemd: Maria van Magdalena, Johanna en Susanna.
Deze groep vrouwen gaf gehoor aan de oproep om zichzelf te verloochenen, dagelijks hun kruis op te nemen en Jezus te volgen (9:23). Misschien waren sommigen in staat Jezus op de weg te volgen omdat ze ongehuwd, weduwe of gescheiden waren, maar anderen, zoals Johanna, de vrouw van Chuza, lieten blijkbaar een veilig en gevestigd leven achter tegen een hoge persoonlijke prijs. Zo’n volledige deelname aan de gemeenschap van discipelen door zich bij Jezus en de twaalf aan te sluiten, zou zeker een verrassende en tegenculturele stap zijn geweest voor elke vrouw. Zij waren echte discipelen die financieel gaven, het huis verlieten, Jezus volgden, met hem reisden, van hem leerden, luisterden, elkaar dienden, zich verheugden, treurden en getuigenis gaven.
Het is opzienbarend om te beseffen dat deze trouwe groep vrouwen daarom gedurende de hele bediening van Jezus aanwezig moet zijn geweest. Zij waren waarschijnlijk betrokken bij de zending van de tweeënzeventig en deze zelfde drie vrouwen waren trouw aanwezig bij Jezus aan het kruis. Daar toonden ze ongelooflijke moed en toewijding toen ze getuige waren van de wrede kruisiging van Jezus – en vervolgens zijn gehavende lichaam klaarmaakten voor de begrafenis, terwijl de mannelijke discipelen opmerkelijk afwezig waren. Toen engelen zeiden dat Jezus leefde, hadden dezelfde drie vrouwen – Maria van Magdalena, Johanna en Susanna – het geloof om dat voor waar aan te nemen. Hoewel hun getuigenis aanvankelijk niet door de apostelen werd geloofd, omdat de woorden van een vrouw als minder betrouwbaar werden beschouwd, bevestigen alle vier de evangeliën dat vrouwen inderdaad de eersten waren die verkondigden dat Jezus was opgestaan. Vervolgens, na de hemelvaart, vermeldt Lucas dat de vrouwen bij de apostelen in Jeruzalem waren toen de Kerk werd geboren (Handelingen 1:14).
Krachtig getuigenis
Maar mijn ervaring is dat wij vrouwen aangemoedigd moeten worden om onze gelijkwaardige plaats als discipelen in het koninkrijk in te nemen. Helaas kan de al te regelmatige ervaring dat je niet gewaardeerd wordt, over het hoofd wordt gezien of het zwijgen wordt opgelegd, het moeilijk maken om te accepteren dat Gods koninkrijksleven er een is van gelijkheid en acceptatie. En toch, net als de vrouwen in het evangelie van Lucas, vinden vrouwen het leven in al zijn volheid als discipelen van Jezus.
Ik zag dit zelf toen ik de kans kreeg om samen te werken met lokale christenen in Oost-Azië om vrouwen te trainen in evangelisatie. We moedigden hen aan om Jezus te delen door middel van relaties in hun lokale gemeenschappen, op zoek naar mogelijkheden om praktische zorg en liefde te tonen terwijl ze over onze Heiland spraken. Dit bevrijdde veel vrouwen toen ze beseften dat wat ze al deden, vaak afgedaan als huishoudelijke zorg, in feite een plaats was voor een krachtig getuigenis van het goede nieuws. Hoewel het anders was dan het model dat hen in de kerk was verteld wat ‘echte’ evangelisatie was, was het effectief. Veel van deze vrouwen toonden al een moedig geloof in een land waar christenen onder strenge controle leven. Ze begonnen samen te werken in kleine teams om Jezus in hun gemeenschappen te laten zien en te delen. Hun ervaringen kwamen in een ander licht te staan, omdat ze begrepen dat ze echt zout en licht konden zijn.
Net als de vrouwen in het evangelie van Lucas kan het leven van een discipel een hoge prijs vragen. Ik had ooit het voorrecht om een oudere dame, een voorganger van de huiskerk, haar verhaal te horen delen. Ze was in de jaren negentig in en uit de gevangenis geweest tijdens een periode van ernstige vervolging in haar land. Ze vertelde hoe hun huiskerk in het geheim bijeenkwam, maar vaak werden ontdekt en zij als voorganger werd gearresteerd en gevangengezet. Ze werd uiteindelijk uit de gevangenis gegooid toen haar openhartige evangelisatie resulteerde in meer nieuwe christenen dan de autoriteiten konden verdragen!
Vrouwen als gelijkwaardige discipelen van Jezus in OMF
Ik ben echt dankbaar dat OMF Jezus’ inclusie van vrouwen in zending als gelijkwaardige partners in de dienst van het koninkrijk weerspiegelt. We hebben een kostbare erfenis van vrouwen die hebben geleefd en gediend als de stereotype doorbrekende vrouwen die we in het evangelie van Lucas ontmoeten. Ik word voortdurend geïnspireerd door het geloof en de risico’s die ik mijn OMF-collega’s vandaag zie nemen, zowel vrouwen als mannen, die nog steeds de kostprijs berekenen om het maken van discipelen van Jezus Christus van grotere waarde te achten dan hun eigen leven. In deze editie van Billions delen we veel verhalen van vrouwen die Jezus bekend blijven maken onder de volkeren van Oost-Azië. Mogen ze je vandaag aanmoedigen en sterken.
Boeken om te lezen:
Derek and Diane Tidball, The Message of Women (2012). From The Bible Speaks Today series.
Valerie Griffiths, Not Less Than Everything (2005)
Foto: OMF.org