Recent werden twee Noord-Afrikaanse landen getroffen door natuurrampen: Marokko werd opgeschrikt door een aardbeving rond de stad Marrakesh en in het oosten van Libië waren overstromingen als gevolg van de storm Daniel. De verwoesting in beide landen is enorm. Duizenden mensen worden vermist. Waar is God in dit lijden? Hoe plaats je deze rampen in het licht van Gods plan met de wereld?
In de westerse christelijke theologie worden rampen als aardbevingen en tsunami’s wel ‘acts of God’ genoemd. Maar tegelijk zegt ons rationele denken: het is een ‘gewoon’ natuurproces, dat altijd weer kan voorkomen en God of Allah is daar niet bij betrokken. Hoe gaat de islamitische theologie en wijsbegeerte met dat spanningsveld om? In dit artikel uit TussenRuimte (2008, nummer 4) gaat Alle Hoekema hierover in gesprek met prof.dr. Bünyamin Duran (1955), hoogleraar Islamitische wijsbegeerte aan de Islamitische Universiteit van Rotterdam (IUR).
Duran benadrukt in dit interview: “Er is geen kwaad in de acties van God…Gods doelstelling is anders dan die van de mens. Gods doelstelling met zijn schepping is universeel en objectief, positief, rationeel, nuttig en productief. Maar wij kunnen als mens niet alle doelstellingen bevatten.”
Lees hier het volledige artikel uit TussenRuimte.
Beeld: Wikimedia commons