Roep tot weeklacht
Roep tot oprecht luisteren en het zoeken van vrede
De oorlog tussen Israël en Hamas is nu de vierde week in gegaan en het einde lijkt niet in zicht. Meer en meer mensen aan beide zijden van het conflict worden het slachtoffer van geweld en lijden onder het verlies van geliefden, het verlies van huis en haard. Het leven van onschuldige burgers, mannen, vrouwen en kinderen wordt voortijdig beëindigd.
We horen woorden van wraak. We horen van verlangens tot vernietiging. Maar horen wij ook de roep van de wanhoop? Horen we het verlangen naar een veilig thuis, naar vrijheid, naar vrede in al haar dimensies?
In Nederland vliegen de meningen over dit conflict ons om de oren via de kranten en nieuwsmedia. Helaas zijn deze meningen vaak gestoeld op een eenzijdig begrip van een situatie die immens complex is en die zich ontwikkeld heeft gedurende een lange tijd. In deze ontwikkeling hebben allerlei (geo)politieke belangen van macht en economie een rol gespeeld, net zoals historisch en actueel trauma. Ook wij in Nederland hebben hier een rol in gespeeld en zijn hier onderdeel van.
Vandaag de dag zijn er zowel onder de Israëlische als de Palestijnse bevolking mensen die oproepen tot geweldloosheid, vanuit het geloof dat alleen door een oprecht luisteren naar elkaar en via dialoog samen gezocht kan worden naar rechtvaardigheid en vrede voor allen.
In navolging van deze oproep en als navolgers van Jezus, de Vredevorst, willen ook wij zien en horen en met ontferming bewogen zijn. We realiseren ons dat juist in het zwakke de kracht van God openbaar kan worden en willen daarom ook hun oproep tot een einde aan de cirkel van haat, onrecht en wederzijdse wraak ondersteunen.
We realiseren ons dat het (bijna) onmogelijk is om vanuit de Nederlandse context een diepgaand en evenwichtig inzicht te hebben in het huidige conflict. We realiseren ons dat de manier waarop in Nederland de discussie wordt gevoerd, de veroordeling van elkaar en van de mening van de ander, niet bijdraagt aan het zoeken naar recht en vrede. Daarom roepen we, binnen onze Nederlandse context, op tot een terughoudendheid in het poneren van stellingen en meningen, om ruimte te vinden voor elkaar als mens en om zo samen te komen tot een gedeelde weeklacht vanwege het kwaad en het lijden. Daarom roepen wij op tot dialoog, tot een eerlijk bevragen van elkaar, tot een oprecht luisteren naar elkaar en een gezamenlijk zoeken naar inzicht en wijsheid.
En daarom bidden we samen: Heer ontferm U.
Namens bestuur en directie van de NZR
Willem van ’t Spijker (voorzitter bestuur)
Berdine van den Toren-Lekkerkerker (directeur)