Op 28 september vond het rondetafelgesprek over Kostbare Zending plaats. Tijdens de bijeenkomst werd er nagedacht over hoe de roep om alles op te geven voor het Evangelie zich verhoudt tot de verantwoordelijkheid voor de zorg en het welzijn van de mensen die zich inzetten voor zending. Tijdens de middag gaven vier mensen een aanzet tot nadenken over deze vragen vanuit hun respectievelijke achtergrond en expertise.
Geert van Dartel (voormalig directeur Katholieke Vereniging voor Oecumene, voorzitter Raad van Kerken in Nederland) opende de inhoudelijke bijdragen. In zijn bijdrage plaatste hij kostbare zending naast reflecties uit Costly Unity, een document van de Wereldraad van Kerken aan en zei: “Costly Unity, Costly Commitment en Costly Obedience duiden erop dat eenheid, engagement en gehoorzaamheid niet goedkoop verkrijgbaar zijn. Daarvoor worden moed, volharding en offerbereidheid gevraagd.”
U kunt de bijdrage van Geert van Dartel, “Kostbare zending en martelaarschap” hier nalezen.
Berdine van den Toren-Lekkerkerker (directeur van de Nederlandse Zendingsraad) stak in haar bijdrage over kostbare zending in vanuit een bijbels-theologisch perspectief. Zij zei reflecteerde onder andere op de begrippen van gemeenschap en verbondenheid “Ubuntu” en “Sangsaeng” en zei:
with a view on decision-making for mission in a broken and wounded world, we first realise that as family of God we cannot exist on the private islands of our own local church communities. […] These communal relationships are mutually life-giving. Secondly, as we together as body of Christ are called to participate in God’s overflowing self-giving and life-giving love, our love will extend into the whole world too, inviting, sharing and seeking justice.
Lees hier de hele bijdrage van Berdine van den Toren-Lekkerkerker: “Costly Mission – between care and sacrifice?” Bekijk hier de bijbehorende powerpoint presentatie.
Eunice Anita-Offerman (voorganger, bestuurslid van SKIN en actief in de Lausannebeweging) reflecteerde op zending van en naar Nederland. Ze behandelde zowel de grote, complexe vragen rondom zending alsook de zaken die vaak over het hoofd worden gezien, maar in een nieuwe context het leven moeilijk kunnen maken. Over terugkerende zendingswerkers zei ze:
I can imagine that the missionary begins his/her journey with the thought of returning to the country of origin after a few years. How realistic is this if there have been no interim visits to the ‘home country’? The longer gone, the harder it is to integrate again. Society has evolved both at home and in the country of mission. What does this mean to the missionary. Will he/she become a stranger in his/her own country?
Lees de bijdrage van Eunice Anita-Offerman hier.
Tot slot kwam Chan NamChen (directeur van de Church Mission Society Azië) aan het woord. Hij sloeg een brug tussen theologie en de verantwoordelijkheden van organisaties vanuit een context waarin onveiligheid regelmatig een rol speelt. Een van de punten die hij naar voren bracht ging over de relaties tussen organisaties en personen waarin ongelijkheid een rol speelt.
Enculturate an organisational ethos that values solidarity & authentic relationships
- “We are in it together.”
- At its core, it is based on authentic relationships – more important than anything else.
- This is obviously very tough in the face of the inequalities of life that are realities.
i. When I come from a society where what I routinely pay for one-night in a hotel is the equivalent of what an indigenous pastor may spend on his family for an entire week)
ii. When much as I experience deprivation whilst in the field, I know I can safely return to a place of relative security.
Lees hier de bijdrage van Chan NamChen en bekijk hier zijn powerpoint presentatie.
In het nagesprek kwamen een aantal essentiële vragen op die om verdere reflectie vroegen rondom onderwerpen zoals:
- Roeping in zending: de noodzaak voor zowel een theologische als een praktische doordenking hiervan.
- De verhouding tussen zendende organisaties en gemeentes, de ontvangende organisaties of gemeentes en de zendingswerker: wat zijn hun rollen, hoe voeren ze het gesprek rondom de risico’s en waar liggen grenzen?
- Hoe kunnen we in hoe we werken zorgen dat de solidariteit wereldwijd een kans krijgt. Wat vraagt dat van ons als organisatie of samenleving om solidair te zijn? Hoe bevorderen we dit? Wat zijn de gevolgen van die oproep voor het al dan niet uitzenden van mensen?
- Hoe denken we theologisch over lijden? Kostbaar is ook waardevol: lijden gaat samen met opstanding. Maar: En in hoeverre kunnen we dit nog aan den lijve ondervinden? Wat voor gevolgen heeft dit voor uitzendingen?
- Wat is discipelschap in kostbare missie?
In de afsluiting wordt duidelijk dat de kwestie van roeping in zending bij uitstek een vraag is waar verder over nagedacht zou moeten worden.
U kunt een verslag van de middag hier lezen.
Marike Blok-Sijtsma schreef een reflectie over de middag dat hier na te lezen is.