Het lichaam van Christus heeft aids
In 1989 stelde de Amerikaanse predikant Ron Russel-Coon, zelf levend met aids: ‘De kerk, het lichaam van Christus, heeft aids.’ Afrikaanse theologen hebben dit beeld, dat grote indruk maakte, opgepakt en toegepast op hun eigen situatie. Daarmee drukken zij de urgentie van de aidsepidemie voor de kerk en de wereld uit, zoals dit themanummer laat zien.
Arnau van Wyngaard beschrijft hoe hij met zijn kerk in Swaziland de handen en voeten van Christus probeert te zijn in de context van hiv/aids. Adriaan van Klinken gaat in op de betekenis van het beeld van het lichaam van Christus met aids in Afrika en voor het Westen. Lovemore Togarasei reflecteert op een actuele ontwikkeling: brengen aids-remmende medicijnen heling voor het getroffen lichaam van Christus?
Joram Oudshoorn beschrijft het indrukwekkende verhaal van priester Byamugisha die al jaren leeft met hiv en zich tegen het stigma keert. Op de rol van religie in de aidsepidemie gaat Ezra Chitando in: draagt religie bij aan het probleem, of juist aan de oplossing daarvan?
Fulata Moyo verhaalt treffend de kwetsbaarheid van vrouwen in de context van hiv/aids, maar wijst ook op een weg om vrouwelijke kracht te hervinden. Musa Dube schetst een perspectief voor de toekomst: we moeten het lichaam, op allerlei niveaus, centraal stellen in onze respons op hiv/aids.
De focus ligt op zuidelijk Afrika, omdat daar de epidemie het grootst is en theologen en kerken er wereldwijd gezien vooroplopen in de respons daarop. Maar ook in eigen land is aids een realiteit. Daarom een interview met Hermen van Dorp, geestelijk verzorger voor mensen die leven met hiv/aids.
Geen vrolijk themanummer, wel een nummer dat laat zien dat hiv/aids ook nieuwe kansen brengt om gemeenschap te zijn, om solidariteit en hoop tastbaar te maken en de gave van het leven te vieren.
— Adriaan van Klinken, themaredacteur